دیدار تو

یک نفس یک قسمت یک حکمت

با دیدار تو

دستم را به تو میسپارم

در این تنهایی که عمق

وجودم رو گرفته دستم رو به تو میسپارم

ای هستی من

تو با منی

در این زمانه ایی که

تنها اواز پرندگانش

ندای عاشق شدن است

دوست دارم مثل تمام

پرندگان بی ریا عاشق شدن

را تجربه کنم

تنها بهانه

در این تنهایی زندگانیم

ای تنها بهانه برای زندگیم

به تو می اندیشم

صداقت

عشق زیر پرهای صداقت زیباست

زندگی

روزی که زندگی به لبان تو بوسه داد

التماس شاد باش من ارزانی تو باد

عشق

عشق نگهداری میخواد ،

شبا بیداری میخواد ،

وقتی تنگه دل یار از تو دلداری میخواد

مرا به یاد خواهی اورد

به نام نامی عشق

از جایم بر میخیزم 

وبه دیاری سرسبز و پر مهر قدم میگذارم

احساس گل

من از احساس گل نمی هراسم

از قدمهایی که این احساس را به زیر میگیرند

میترسم

تقدیم به تو

عاشق شدن هنر نیست عاشق ماندن هنر است

بی کسی

سنگ قبرم را نمی سازد کسی

مانده ام در کوچه های بی کسی

بهترین دوستم مرا از یاد برد

سوختم خاکسترم را باد برد

کاش

کاش میشد خالی از تشویش شد

برگ سبز تحفه درویش شد

کاش تا دل میگرفت و میشکست

عشق می امد کنارش می نشست

کاش من هم یک قناری میشدم

در تب اواز جاری میشدم

بال در بال کبوتر میزدم

با قناری ها غزل خوان میشدم

پشت هر اواز پنهان میشدم

برای تو..

برای تو مینویسم که بودنت بهار و نبودنت خزانی سرد است

تویی که تصور حضورت سینه ی بیرنگ کاغذم را نقش سرخ

عشق میزند

در کویر قلبم از تو برای تو مینویسم

ای کاش در طلوع چشمان تو زندگی میکردم

تا مثل باران هر صبح برایت شعر میسرودم

دکتر شریعتی

دنیا را بد ساخته اند:

کسی را که دوست داری تو را دوست نمیدارد

کسی که دوستت داردتو دوستش نمیداری

زندگی این است

چراغم خاموش

ماه بالای سر آبادی است
اهل ابادی در خواب است
باغ همسایه چراغش روشن
من چراغم خاموش