موفقیت

           در شبی بی پایان رها شده ام،بی ترانه و سرد

            چرخ زنان فاصله اکنون و فردا را طی می کنم

         در رگهایم،در رگهایم هیچ حرکت و جوششی نیست

  تارهای صوتی حنجره ام سکوت کرده اند،شاید روزی طعم شیرین

   موفقیت با نگاهش به من،مرا گرم کند و قامت کوه وار اضطراب

              و سختی ها را از روی دوشهایم بردارد.