تو همان کوه منی
که به تو تکیه کنم
که مبادا تو رو از دست دهم
اگر دست قضا این چنین با من کرد
جای من اینجا نیست
تکه ایی خاک مرا میخواهد
که بمانم انجا
تا که از یاد روم تا که از یاد روم
شعر از خودم هستش لطفا نسخه
برداری نکنید
دوستار شما مهدی
بخدا دوست دارم بمیرم
فقط بخاطر یاسم
تا که هر طور
دوست داره زندگی کنه
حرفی که از ته دلم
موج میزنه
دوستتون دارم و دست گلتون رو میبوسم
از طرف مهدی نا امید
نمیدانم چرا هرچی خوبی میکنی
به چشم نمیاد
چرا انسان فقط بدیا تو ذهنش میمونه
چرا آخه ؟
شما همیشه خوبی کن
کافیه یک بار اشتباه کنی همون یک بار
باید همه چی خراب بشه
آخه بخشش کجاست تا به من
سلامی با روی باز کند
زیبا صفتان بدی را با خوبی
پاسخ میدهتد پس چرا ما زیبا به اطرافمان نمی نگریم
آری گویند تا شقایق هست زندگی باید کرد
حرف دلی از من حقیر
دوستار شما مهدی
به پیش روی من تا چشم کار می کند
دریاست
چراغ ساحل آرزوها و آسودگی ها
در افق پیداست
در این ساحل که من افتاده ام خاموش
غمم دریا دلم تنهاست
فریدون مشیری
خدایا
به هر که دوست میداری بیاموز که
عشق
از زندگی کردن بهتر است
و به هر که دوست تر میداری
بچشان که
دوست داشتن
از عشق برتر است
با تشکر از طیبه واحدی
شاید امشب بروم
و
چمدانم را که به اندازه
تنهایی من جا دارد
بردارم
سوی آن وسعت بی واژه که همواره مرا میخواند
با تشکر از خانم فاطمه واحدی
گاه شادی میرسد اندازه کوه
گاه غم میرسد اندازه دشت
رسم زندگی این است که
درسایه کوه باید از دشت گذشت
در بیکران اعماق چشمانم
و در تاریکترین شب قبرم
تو بودی که نور امید را در درونم
زنده کردی یاس امیدم
تا شقایق هست زندگى باید کرد
عشق در دریا غرق شدن است
و دوست داشتن در دریا شنا کردن
عشق بینایی را میگیرد
و دوست داشتن میدهد
خدایا:به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری
لحظه ایی که
بر من گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن
که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم